Sheikh van Dubai zoekt een slaaf die alles voor hem doet

Het bijzondere van deze vacature is dat iedereen mag solliciteren, ook mensen buiten Dubai. De vereisten zijn dat je all about ‘het verspreiden van positieve vibes’ bent. Ook moet je ervaring hebben als vrijwilliger, humanitair werk of sociaal werk.




Je krijgt dus 1 miljoen dirham per maand wat ongeveer 250.000 euro is om mensen blij te maken. Dubai heeft zelfs een Happiness Minister. De taak van deze minister is uitzoeken hoe je mensen happy maakt. Ze zijn echt serieus hiermee in Dubai.

Dus ken je iemand die zo positief is ingesteld dat hij of zij een hele kamer opfleurt als diegene deze binnenstapt, stel het dan even voor.

De volksbeweging in de Riffijnse provincie Al-Hoceima

Issam-ISZ

De volksbeweging in de Riffijnse provincie Al-Hoceima heeft haar eisen gesteld. Als ik deze eisen bekijk, kan ik niet anders dan concluderen dan deze belachelijk zijn. En ik begrijp dan ook niet dat er een hele volksbeweging voor nodig is, om deze te stellen.




Zo met dit statement weten jullie gelijk hoe de vork in de steel zit. De eisen die de volksbeweging uit de Rif stelt, gaan in een beschaafd land namelijk op voor elke regio. Er wordt gesmeekt om meer werkgelegenheid, een universiteit en aandacht voor de gezondheidszorg. Kortom om middelen die het Rif-gebied ten goede moeten komen. Zo wordt er specifiek gevraagd om de bouw van een ziekenhuis dat gespecialiseerd is in het behandelen van kanker. Een ziekenhuis dat gespecialiseerd is in het behandelen van kanker? Ja zeker. Maar hoe komt het dat dit gebied bezaaid is met kankerpatiënten? Dat weten jullie inmiddels al.

Het Marokkaanse parlement heeft echter nooit de moeite genomen om de veroorzakers ter verantwoording te roepen voor het leed dat duizenden Riffijnen is aangedaan. Naar mijn mening is de roep naar een dergelijk ziekenhuis; kruimels rapen terwijl je recht hebt op een hele ‘Tachnift’.
Daarom is het naar mijn mening noodzakelijk, dat er eerst erkenning komt voor de gepleegde misdaden tegen het Riffijnse volk, al dan niet in een alliantie.

De eisen die nu gesteld worden staan in schril contrast met de moed en volhardendheid van de volksbeweging, zeker als je weet waarmee zij mee van doen hebben. Ik zou deze eisen dan ook als plan B meenemen in de onderhandelingen. Het gaat immers om een gekolonialiseerd gebied is en met deze wijze van verzet accepteer je de vernedering van de bezetter.

Al met al, Wat je ook eist, wat je ook wilt, met lege handen bereik je niks. Ik vrees dat er een dag komt dat er tijdens deze ‘smeekdemonstraties’ op verzoek van de overheid ineens een aantal beroepsjunkies opduiken met Daesh-vlaggen. En dan kan de volksbeweging rekenen op aandacht van de media. Tegelijkertijd krijgt Marokko groen licht om het gebied uit te kammen.

Genetische analyse bewijst dat de Arabieren geen Arabieren zijn!

Adra Ghedu

National Geographic lanceerde in 2005 het project Genographic, dat wetenschappelijke antwoorden geeft op veel vragen over ras en de oorsprong van de mens. Genografie is de jonge tak van wetenschap die onderzoek doet naar de afstammingsgeschiedenis van de mens. Genografie maakt hierbij gebruik van het DNA van mensen, anders dan taalrelaties en archeologische vondsten zoals in andere wetenschappelijke takkengebruikelijk is. Door gebruik te maken van kleine verschillen tussen het DNA van verschillende individuen, is het in principe mogelijk een volledige stamboom op te stellen van de mensheid. Door de geringe mutatiesnelheid van de betrokken types DNA kan deze informatie, in combinatie met de geografische spreiding van bepaalde mutaties, goed gebruikt worden om (pre-)historische migratiepatronen te achterhalen.




De onderzoekers deden verrassende ontdekkingen. Zoals het feit dat de Basken qua DNA geen duidelijk aparte groep ten opzichte van de andere Europeanen in de omgeving vormen, maar ook over de genotype van vier Arabische landen.

Wist u dat de genetische samenstelling van de Egyptenaren voor 4% uit de joodse diaspora afkomstig is?

Verder bestaat de genetische samenstelling van de Egyptische burgers voor 68% uit Noord Afrikaans genetisch materiaal, 17% is afkomstig van Arabieren, 3% van Oost-Afrikanen, en nog een deel uit Klein-Azië en Zuid-Europa. De afstamming van Noord-Afrika kan verklaard worden door de eerste migratie van de oude bewoners van het Afrikaanse continent naar Zuidwest-Azië via de noordoostelijke route. Door de opkomst en spreiding van de landbouw nam de migratie toe naar de Vruchtbare Halve maan ( het gebied dat zich uitstrekt van het Nijldal naar Israel, Libanon, Jordanië, Syrië en Irak) en terug naar Afrika, net als in de tijd van de verspreiding van de islam uit het Arabische schiereiland in de zevende eeuw.

De genetische samenstelling van de inheemse Koeweitse bevolking laat zien dat zij voor 84% Arabisch is, 7% stamt uit Klein-Azië, 4% uit Noord-Afrika, 3% uit Oost-Afrika. De oude immigranten reisden van Afrika naar Eurazië via het Midden-Oosten, wat hun goed beviel, zij besloten daarom, om in het Midden-Oosten te blijven. Daarop ontwikkelde zich nieuwe genetische patronen die gedragen worden door de komende generaties. Dat de oorsprong van het Koeweitse volk in Noord- en Oost-Afrika ligt, kan verklaard worden door de Arabische slavenhandel tussen de achtste eeuw en de negentiende eeuw.

Genetische samenstelling van de Libanese burgers is de meest veelzijdige van de vier Arabische nationaliteiten. De genetische samenstelling van de inheemse Libanese volk is voor; 44% Arabisch, 14% joods, 11% Noord-Afrikaans, 10% stamt uit Klein-Azië, 5% is Zuid-Europees en 2% stamt van Oost-Afrika. Een deel van de oude immigranten heeft besloten om zich in Libanon te vestigen bij hun oversteek naar het Midden-Oosten. Ook de Zijderoute droeg bij aan de diverse genetische patronen van de Libanese bevolking dat zich verplaatste uit het verre noorden en oosten.

De Tunesiërs hebben een bijzondere genetische samenstelling dat er zo uit ziet: 88% stamt uit Noord-Afrika, 5% vanuit West-Europese landen, 4% van de Arabieren, 2% uit West- en Centraal-Afrika. De ligging van Tunesië aan de Middellandse Zee droeg sterk bij aan de genetische diversiteit van dit volk, de Arabische component bereikt het gebied door de verspreiding van de landbouw uit het Midden-Oosten, evenals de verspreiding van de islam in de zevende eeuw.

Het is opmerkelijk dat de bevolking van een aantal niet-Arabische landen een aantal Arabische genen bevat, zoals volg:
– Georgië 5%
– Iran 56%
– Luhya, in Kenia 2%
– Madagassiër in Madagaskar 2%
– Ciskaukasië of de Noordelijke Kaukasus 9%
– Pamiris in Tadzjikistan 6%
– Sardinië 3%
– Zuid-India 2%
– West-India 6%
– Indonesië 6%
– Ethiopië 11%
– Asjkenazische joden (joden die opgroeide in Oost-Europa) 10%



Marokko oefent tegen Burkina Faso voor WK-2018

De Atlas Leeuwen gaan in maart een vriendschappelijk interland tegen Burkina Faso spelen. Het Marokkaans elftal zal dezelfde maand ook tegen Senegal of Nigeria spelen.




Na de goede prestatie van het elftal op de Afrika Cup 2017 denkt bondscoach Hervé Renard nu aan het WK-2018 in Rusland. Tijdens de kwalificatiereeks zal Marokko tegen Mali, Gabon en Ivoorkust spelen.

Geen tijd te verliezen dus voor Renard en zijn spelers. Volgens Radio Mars staat de wedstrijd tegen Burkina Faso op 24 maart gepland. Vier dagen later zullen de Atlas Leeuwen tegen Senegal of Nigeria spelen. De Marokkaanse voetbalbond is in bespreking met beide landen.

Amazigh Bokskampioen vecht op 18 maart tegen Mishak Moankinka

Mohamed Rabii staat op 18 maart terug in de ring. De Amazigh bokskampioen neemt het op tegen de Tanzaniaanse Mishak Moankinka in Casablanca.




Het gevecht was eerst in Las Vegas gepland maar de organisator besloot deze naar Casablanca te verplaatsten om de bokser te eren en zijn fans blij te maken.

Mohammed Rabii traint hard voor het gevecht in Ierland met zijn Amerikaanse coach Donald Leery en meerdere andere boksers.

Volgens Rabii’s nieuwe manager zal het gevecht live op de meeste sportzenders worden uitgezonden. De tickets zullen bovendien aan betaalbare prijzen gaande van 50 dirham tot maximaal 500 dirham worden aangeboden.




Kanker bij de Riffijnen gevolg van een niet verjarend misdrijf

Adra Ghedu

‘Internationale misdrijven & het recht op schadevergoeding voor de slachtoffers. De casus van de Rif-oorlog 1921-1926’ is een Franstalig boek dat in 2014 is gepubliceerd. De oorspronkelijke titel is ‘Crimes Internationaux & Droit Des Victimes à Réparation: Le Cas De La Guerre Du Rif 1921-1926’.




De auteur is de advocaat Mustapha Ben Cherif. Het boek is een bewerking van zijn promotieonderzoek aan de Universiteit van Perpignan in Frankrijk. Dit boek bevat belangrijke informatie waaronder informatie uit het militaire archief van Spanje en Frankrijk die ‘beschermers’ van Marokko waren.

Prostaatkanker, keelkanker en bloedkanker komen in de Rif vaker voor dan in de rest van Marokko, 60% meer volgens het Marokkaanse Oncologisch Instituut. Dit komt door het gebruik van chemische wapens tijdens de Rif-oorlog (1921 – 1926) en de kernproeven in Algerije in 1960.

Exacte cijfers van het aantal Riffijnse slachtoffers tussen 1921 en 1926 zijn er niet. Wel zijn er schattingen van tussen de 50.000 en de 100.000 doden. De officiële Spaanse en Franse bronnen spreken van 15.000 doden.

Spanje en Frankrijk zijn de directe betrokkenen bij deze wrede genocide. Juridisch zijn ze even verantwoordelijk als de Makhzan, de Marokkaanse regering, die het land officieel bestuurde. Destijds werden de reeds verboden chemische wapens niet tegen het Riffijns verzet ingezet maar tegen gewone burgers. Het hart van de Rif met de wekelijkse markten, waterbronnen en dorpen werden het doelwit. In de dorpen werden de ongewapende kinderen, vrouwen en oude mensen niet gespaard. Ze werden structureel en op zeer grote schaal met chemische wapens gebombardeerd. Ook de natuur werd niet gespaard door deze barbaarse oorlogsmisdaden. Bossen in de Rif waren ook doelwit van chemische aanvallen. Er zijn onderzoeken waaruit blijkt dat de grond onvruchtbaar is geworden als gevolg van het gebruik van chemische wapens. Het hele Rif-gebied is blootgesteld geweest aan giftige gassen en bewoners hadden anders dan de Europeanen geen gasmaskers of andersoortige bescherming. Spanje heeft toentertijd meer dan 60.000 gasmaskers besteld voor de eigen gelederen bij een Duits bedrijf.




Vanwege de gevoeligheid door eigen betrokkenheid zal de Marokkaanse overheid nooit serieus kijken naar dit hoofdpijndossier. De toenmalige Sultan van Marokko Joesoef ibn Hassan stemde immers zelf in met het besluit om de Rif met gifgassen te bestoken.

De Franse staat erkende achteraf dat zij kernproeven in het buurland Algerije uitgevoerde en maakte wetten die schadevergoedingen toekennen aan iedereen die kan bewijzen schade te hebben geleden door deze kernproeven. Frankrijk bezette Ouad Namous, Beni Ounif in het grensgebied bij Figuig in Marokko. Frankrijk gaf in 1934 en 1935 toestemming aan Engeland om in het bovengenoemde dorp de grootste en meest geavanceerde chemische proeven te houden. Door wetenschappers wordt bevestigd dat zowel deze als de Franse kernproeven in Algerije in de jaren vijftig van vorige eeuw zeer ernstige gevolgen hebben voor de bevolking.

Tot op heden hebben zowel Frankrijk als Spanje hun gruwelijke misdaden tegen de Riffijnen niet officieel erkend. Toch zijn er schrijvers en wetenschapper uit deze landen die wel over dit onderwerp schrijven. De Marokkaanse staat heeft nooit dit onderwerp aangesneden en het onderwijs in Marokko besteedt er geen aandacht aan. Er is wel wetenschappelijk onderzoek gedaan door Marokkaanse, Spaanse, Duitse en Engelse wetenschappers.
Voor de slachtoffers en nabestaanden is het wel mogelijk Frankrijk en Spanje juridisch te vervolgen. Dat kan ook in Spanje of Frankrijk zelf. Het vervolgen van de koloniale machten heeft wel nut en kan resulteren in een positieve uitkomst, zoals dat gebeurde bij de holocaustprocessen. Zo gaf de Franse spoorwegmaatschappij SNCF gaf onlangs toe verantwoordelijk te zijn voor het vervoeren van holocaust slachtoffers.

En fin, misdrijven tegen de mensheid verjaren niet en het Protocol van Genève uit 1925, verbiedt

het gebruik van chemische en biologische wapens.