Sinds de dood van een vishandelaar afgelopen oktober, die vermorzeld werd in een vuilniswagen, wordt Rif, opgeschud door protesten.
Hier zijn vijf zaken die men moet weten over de regio:
Amazigh Identiteit
De Rif is een bergachtig gebied dat bewoond wordt door Imazighen die Tarifit spreken.
Marokko gaf de taal Tamazight pas in 2011 een officiële status.
De Rif heeft een geschiedenis van het trotseren van controle door buitenstaanders.
In 1920, kwamen daar de stammen in opstand tegen de koloniale overheersing.
De lokale leider Abdelkrim El Khattabi bracht de bezetters een vernederende nederlaag toe en riep de onafhankelijke republiek uit.
Zijn mini staat bestond minder dan vijf jaar. Spaanse ,Franse en Marokkaanse troepen gebruikten mosterdgas om de opstand te verpletteren en in 1926 stortte de republiek ineen.
Maar met drie miljoen Riffijnse inwoners heeft de regio zijn hang naar onafhankelijkheid behouden.
De huidige demonstranten voeren continue de vlag met de Amazigh kleuren en de vlag van de kortdurende republiek.
Gespannen verhoudingen met Rabat
De Rif kent langdurige gespannen relaties met Marokko’s centrale autoriteiten.
Maar twee jaar nadat Marokko zijn (onafhankelijkheid) verwierf van Frankrijk en Spanje in 1956, kwam de Rif weer in opstand, deze keer tegen de door Arabieren gedomineerde regering van Hassan II.
Deze opstand werd neergeslagen door een bloedige onderdrukking die tussen 5000 en 8000 levens kostte.
In 1984, werd de regio opnieuw opgeschud door protesten, gevolgd door massale arrestaties. Veiligheidstroepen schoten met scherp op de demonstranten, die door de koning ‘het uitschot van de samenleving’, werd genoemd.
De regio vormde ook het hart van Marokko’s opstand tegen corruptie, geïnspireerd door de (Arabische lente.)
Maar de vooraanstaande lokale activist Nasser Zafzafi laat er geen misverstand over bestaan dat de huidige protesten gaan over economische en sociale thema’s en dat de demonstranten niet streven naar een onafhankelijke staat
Cannabis
Omdat de regio lang buiten de ontwikkelingsprogramma’s werd gehouden en het een lage agrarische opbrengst kent, gingen de inwoners over tot het verbouwen van cannabis. Vanaf 1980 en de daaropvolgende jaren werd de export in verdovende middelen en andere illegale handel met Europa de belangrijkste pijler van de economie van de regio.
De deelnemers aan de recente demonstraties hebben geëist dat de staat werk maakt van de maffia die de lokale vishavens controleert en andere belangrijke bronnen van inkomsten.
Marginalisering
De inwoners van de Rif zeggen dat zij lang gemarginaliseerd zijn door de staat.
‘Koning Hassan II wilde de Riffijnen straffen voor de opstanden van 1958 en 1984’, zegt de historicus Pierre Vermeren.
De vader van de huidige koning Mohammed VI, liet de regio onderontwikkeld, zodat veel van haar inwoners wel een beter leven in Europa moesten zoeken.
De regio werd afhankelijk van handel met Europa, vooral met Spanje. Door het sluiten van de grens met Algerije in 2004 nam het isolement van de Rif nog meer toe.
Grote diaspora
Decennia van marginalisering en politieke onrust, evenals de verwoestende aardbeving van 2004, hebben de Riffijnen gedwongen te emigreren.
In de vijftiger jaren gingen duizenden richting Europa om in de kolenmijnen te werken en nu kennen het Noorden van Frankrijk, België en Nederland aanzienlijke Riffijnse gemeenschappen.
Volgens Vermeren leven ongeveer twee miljoen mensen met wortels in de Rif in Europa.