Samenvatting eerste verklaring Elbouchattaoui na vertrek uit Marokko!!!
Broeders en zusters salaam alaikoem
Ik wil eerst en vooral iedereen die mijn activistische strijd volgen en steunen geruststellen dat ik het goed maak en dat ik mij bevind in een van de europese landen, en dit nadat ik Marokko verlaten heb.
Deze beslissing heb ik genomen na goed nagedacht te hebben, analyse van de laatste gebeurtenissen en informatie die ik heb en na raad verkregen van vrienden die ik vertrouw, ook in mijn professionele omgeving, en die mij gesteund hebben sinds het begin.
Door de toenemende bedreigingen en intimidaties vooral onder de vorm van de versnelde procedure in het Hof van Beroep van Alhoceima, afwijkend van andere vergelijkbare strafzaken en de dagvaarding die ik heb ontvangen op bevel van de Procureur. Dit ervaar ik als intimidatie en een vorm van uitlokking omdat dit gebeurt is op internationale vrouwendag 8 maart, waarbij ze mijn gezin lieten schrikken terwijl iedereen weet dat ik op dat moment altijd op kantoor ben.
Het gaat ook om een politiek proces…ik wordt vervolgd omwille van mijn mening,persoonlijke ideeën en principes en omwille van mijn rol als lid van het verdedigingscollectief voor de Riffijnse activisten van de Volksbeweging. Als bv de rechter (eerste aanleg Alhoceima) je ondervraagt omwille van fb posts, die mijn mening representeren en geschiedkundig correct zijn, dan heeft dit toch niets te maken met de aanklachten jegens mij… dan is het toch een politiek proces.
Daarbij komt ook nog dat ik overtuigd ben dat de rechterlijke macht niet onafhankelijk is. Hier waren andere partijen mee betrokken. Ik ben slachtoffer van een hele reeks intimidaties waaronder een klacht van de minister van binnenlandse zaken, persoonlijk ondertekent door hem. Ik werd ook gedagvaard bij de onderzoeksrechter in Alhoceima in een zaak waarin ik totaal niks mee te maken heb.
Dit heb ik dan ook tijdens mijn verhoor aan de onderzoeksrechter duidelijk gemaakt. Deze zaak gaat om een man die ongetwijfeld gestuurd werd en die ik ken naar aanleiding van een fb post waarin ik schreef dat ik “onderweg ben naar Imzouren” op de dag dat Imad Elattabi stierf. Hij maakte misbruik van de situatie en bemachtigde mijn telefoonnummer. Hij belde mij op op 9 augustus, de dag dat ik hem eerst sprak. Daarna maakte hij misbruik van ons contact door later geld te vragen (1400DH) om een kankerpatiente te helpen om een operatie te ondergaan, wat uiteindelijk niet waar blijkt te zijn. De man had zich versproken en dit gesprek heb ik opgenomen.
Deze man zat ondertussen in voorhechtenis in de gevangenis en werd bedreigd om mij in de zaak te betrekken zodat hij vrijuit zou gaan. Hierna werd ik dus opgeroepen als getuige in die zaak waar ik, gezien de aanklachten tegen deze persoon, niks mee te maken heb. Wat zeer verontrustend is en waar ik enorm van schrok is het feit en zonder voorgaand precedent, en dit staat op de oproepingsbrief dat ik ontvangen heb, dat ik dezelfde aanklachten krijg aangesmeerd als ik niet opdaag als getuige.
Er zijn pogingen om mij zwart te maken op met alle middelen. Door mensen met strafblad en oplichters te gebruiken. Ik werd opgeroepen om te getuigen in een zaak waar ik niets mee te maken hem en de persoon ik kwestie ken ik helemaal niet.
Ik werd gezegd als ik niet ga om te getuigen dan word ik wettelijk vervolgt. De rechterlijk macht is niet onafhankelijk en wordt gebruikt om met mensen zoals ik af te rekenen. Ik was doelwit op mijn kantoor… de handlangers van het regime verspreiden geruchten over mij zoals dat ik aangehouden ben en dat ik naar de gevangene zal worden gezet, dus mijn taak op mijn bureau werd uitleg geven aan mijn klanten… ieder klant zegt we hebben gehoord dat jij geen advocaat meer bent en dat jij naar de gevangenis gaat..
meer dan dat, er zijn klanten de deur van mijn kantoor politieagenten in burger zagen.
Ook zijn er klanten van mijn door de politie om verklaring gevraagd, ze zegen tegen mij dat de politie hun hen vroeg wat ze bij mij doen, wat ze op wachten.
Helaas zijn er intimidaties en belemmeringen. Ik begon klanten kwijt te raken, ze haalden hun zaken bij mij weg.
Ik ben overtuigd dat niets is veranderd in Marokko en net of de verzoening commissie voor niets is geweest.
Dit zijn de reden waarom ik Marokko heb verlaten. Dat is niet voorgoed want de Rif heeft een special plek bij mij, dus mijn vertrek uit Marokko is om de strijd voor de rechtstaat voort te zetten,
de veiligheidsbenadering en de mond van het volks snoeren is het grootst gevaar voor Marokko.
Dus mijn vertrek uit Marokko is voor het belang van het land en dat is o.a. respecteren van de mensenrechten en de protestbeweging gevangenen vrijlaten en andere gewetensgevangenen in Marokko. Deze klucht met stopen, deze rechtszaak van Casablanca doet ons denken aan de vervolging van de jaren 80, de jaren van lood. Jaren van de grove schending van de messenrechten.
De berechting van de gevangenen van de volksbeweging is absolute niet rechtvaardig.
Dit ze we in het vervolg laten zien met argumenten en bewijzen.
Hoe kan dat dat de gevangenen zeggen dat ze gemarteld en gefolterd zijn, er zijn getuigen en dat staat ook vermeldt in de proces verbalen. Er zijn verdachten die getuigen over hoe andere verdachten zijn mishandeld en dan zegt de procureur generaal dat dat past in het recht van de verdachte om te liegen. Hoe gaat Marokko om met de internationale verdragen die getekend zijn.
Ik eis dat sommige functionarissen ophouden met deze oude methodes van omgaan met mensen.
En de vrijlating van alle gedetineerden, herhaal niet het oude liedje van het is een eerlijk proces, bemoei er niet met de rechtspraak. Deze is er helemaal niet! De rechtspraak is niet onafhankelijk!
Misschien wel in familie-, huur-geschillen en andere zaken maar in de zaal van de volksbeweging is die niet onafhankelijk!
Toen ik voor de rechter stond wegens mijn Facebook berichten, heb ik hem uitgelegd wat ik er mee bedoeld heb en hij heeft het heel goed begrepen maar ik werd verrast toen ik tot 20 maanden gevangenisstraf werd veroordeeld, tijden het uitspreken van de straf was de tekst in pdf van 51 pagina’s al klaar. Dat betekent dat er een een team achter de zaak ziet die eraan werkt.
Ik ga verder met de strijd, ik ben niet definitief weg uit het land. Ik wil dat men wijs wordt en dat men aan de echte toekomst van het land denkt. Het belang van het land is tegenstrijdig met de belangen van sommige functionarissen die op een illegaal manier rijk zijn geworden zoals corruptie en plundering. Maar het belang van de staat is boven het belang van individuen.
Ik bedank alle mensen die solidair en met mij waren, ik vertel hun dat ik door zal gaan met verdedigen van de rechten en vrijheden van de gewetengevangenen in het bijzonder de gevangene van de volksbeweging in de Rif. We hopen een op beter toekomst. Dat ik weg ben uit Marokko betekent niet dat bang ben voor de gevangenis, maar niemand heeft belang erbij zowel de gevangenen als ik persoonlijk, dit heeft me aangezet om het land te verlaten.
Tekst: Noureddine Adherbal en Adra Ghedu