‘De Volkskrant stopt met het woord allochtoon’, zo stond afgelopen weekend overal op internet te lezen. Die interpretatie blijkt nu echter toch enigszins overdreven. “Het was een advies van Belgisch ombudsvrouw, wat niet wil zeggen dat we het ook klakkeloos gaan volgen”, zegt plaatsvervangend hoofdredacteur Pieter Klok.
Tot zijn eigen verbazing zag Pieter Klok zijn krant dit weekend tot middelpunt van het Nederlandse nieuws gebombardeerd worden. Volgens verschillende bronnen zou de Volkskrant de woorden ‘Marokkaan’, ‘Turk’ en ‘allochtoon’ in de toekomst uit zijn vocabularium schrappen. Een lichtelijk foutief geïnterpreteerde stellingname die op basis van een enthousiaste tweet van de ombudsvrouw een eigen leven is gaan leiden.
“Het was enkel nog maar een advies van Belgisch ombudsvrouw”, zegt Klok. “Een advies dat we uiteraard ter harte nemen, maar daarom niet altijd zomaar klakkeloos volgen.”
Accuraat taalgebruik
Klok erkent wel dat er een ander beleid inzake de gevoelige terminologie zal komen, maar de woorden zonder meer afzweren zal de Volkskrant echter niet. Als eerste reden om het gebruik van een woord als ‘allochtoon’ in de toekomst te minderen, haalt hij de vaagheid van de term aan. “Allochtoon is een vaag woord en daarmee nietszeggend. Door het te gebruiken gooi je allerlei totaal verschillende mensen met totaal verschillende afkomsten op een hoop, waardoor het niets meer betekent.” Bovendien zou het onderscheid tussen allochtoon en autochtoon vaak compleet overbodig zijn: “Het doet geen recht aan de veelkleurigheid van onze samenleving.”
Relevantie
Tot slot haalt Klok aan dat het in veel gevallen volstrekt irrelevant is om iemands nationaliteit aan te halen. “Je moet iemands afkomst alleen vermelden als dat een relevant feit is voor het nieuws dat je brengt. Probleem daarbij is natuurlijk wel: wie bepaalt dat?”
Hoewel de Volkskrant begrippen als ‘allochtoon’ en ‘Marokkaan’ dus liever niet gebruikt, wil het toch niet zover gaan de termen radicaal uit hun vocabularium te weren. ” Als we beslissen om de woorden niet te gebruiken, doen we dat vooral om accuraat te zijn, en dat was in het verleden ook al zo.” Het werken aan precies en nauwkeurig taalgebruik is volgens Klok dan ook een continu proces van kleine stapjes.
