COLUMN
Zondag 14 mei 2017 heeft de Marokkaanse minister van Binnenlandse Zaken Abdelouafi Laftit de regeringspartijen bij elkaar om tot een besluit te komen omtrent de sociale protesten in de Rif.
Na deze vergadering kwamen zij met een verklaring waarin ze de ruim half jaar durende volksprotesten in de Rif van onder meer afscheiding beschuldigen. Na deze verklaring ging de militarisering van de Rif nog verder. Niet officiële cijfers spreken van 50.000 extra personeel van verschillende legereenheden, gendarmes, politie, hulptroepen en een onbekende hoeveelheid extra geheime agenten die vanuit verschillende regio’s in Marokko naar de Rif werden gestuurd. Marokko kent 15 zelfstandig opererende geheime diensten, 5 daarvan vallen onder het ministerie van Binnenlandse Zaken.
Deze regeringsverklaring gaf ook groen licht voor de veiligheidsbenadering die door de veiligheidsraad van de koning bedacht. Dat vond plaats onder leiding van Fouad Ali El Himma, de machtigste veiligheidsadviseur en boezemvriend van de koning. De veiligheidsbenadering is in de praktijk merkbaar door het verbieden van elke vorm van samenscholing of protest, de arrestatie van de leiders van de volksbeweging en daarna willekeurige arrestaties van kinderen, vrouwen en oudere mannen. Er zijn geen officiële cijfers van het aantal arrestaties door de regering bekend gemaakt uit angst dat het tegen hen gebruikt wordt. Mensenrechtenactivisten in Marokko en Europa spreken van 600 tot 2000 arrestaties.
Van de levendige stad Al-Hoceima is een spookstad gemaakt. Buitenlandse journalisten worden niet in de stad toegelaten. De bewoners worden weggejaagd uit de stad door het ontbreken van werkgelegenheid, gezondheidszorg en mede door asociale en racistisch gedrag en uitlatingen van overheidsambtenaren. Het uitschelden van de Riffijnen met woorden zoals jullie zijn kinderen van kolonisten.
Marokko moedigt de Riffijnen het land te verlaten en de oversteek naar Europa te maken door de grensbewaking te versoepelen. Er zijn zelfs berichten op social media die melden dat de geheime diensten mensensmokkelaars onder druk zetten om de Riffijnen tegen een betaalbaar bedrag of zelfs gratis naar Europa te smokkelen. Het aantal Riffijnse vluchtelingen in Europa is vanaf 2017 toegenomen melden Spaanse media. Marokko heeft vooralsnog geen cijfers bekend gemaakt.
Na deze regeringsverklaring demonstreerden op donderdag 18 mei 2017 duizenden mensen in Al-Hoceima als antwoord op de separatistische beschuldiging van de regering en al het zoveelste verzoek om de eisen van de volksbeweging in te willigen. Kort daarna, op maandag 29 mei 2017, werd Nasser Zafzafi, de woordvoerder van de Rif sociale protestbeweging, opgepakt en sindsdien zit hij in voorarrest in een isoleercel vast die op een WC lijkt zoals zijn vader het beschreef in het Europees parlement op een openbare bijeenkomst op 28 februari 2018.
Naast de dood van Mohcine Fikri, die de aanleiding was van de sociale volksprotesten in de Rif, zijn daarna nog twee doden te betreuren. De gevluchte advocaat El Bouchattaoui liet doorschemeren dat Imad Al Attabi op 20 juli bij de grote demonstratie in Al-Hoeima door een kogel om het leven is gebracht en dat hij hiervan sluitend bewijs heeft.
De aanklacht van separatisme vormt de rode draad in het proces tegen de leiders van de volksbeweging, een aantal van hun zijn al onterecht veroordeeld voor terrorisme.
De Deelnemers aan de vergadering van regeringscoalitie:
– De minister van Binnenlandse Zaken Abdelouafi Laftit (door de koning voorgedragen en valt ‘indirect’ onder hem.) Partijloos.
– Premier van Marokko Saadeddine Othmani. Rechtvaardigheid en Ontwikkeling (PJD) Parti de la Justice et du Développement.
– Rachid Talbi el-Alami lid van het politiburo van de Nationale groepering van Onafhankelijken (RNI).
– Saïd Ameskane lid van het politiburo van de Volksbeweging (MP).
– Driss Lachgar eerste secretaris van Socialistische Unie van Volkskrachten (USFP).
– Mohamed Sajid Secretaris-generaal van de Constitutionele Unie (UC).
– Khalid Naciri lid van het politiburo van de partij voor Vooruitgang en Socialisme (PPS).
Door Adra Ghedu, met dank aan Tiha Amghar en Pieter v/d Loo