Ik zit hier samen met een neef op een terras, onder de brandende zon, in Marokko, wat voor mij uit te staren. Hand in hand wandelen twee mannen voorbij. Bij nader zicht wandelen ze wijsvinger aan wijsvinger voorbij. Ze discussiëren over de nieuwste transfer van FC Barcelona. Vroeger dacht ik van mannen die hand in hand lopen of wijsvinger aan wijsvinger: homo’s.
Totdat ik enkele jaren geleden met mijn neef langs het strand wandelde. Plots greep hij mij bij de hand. Ik deinsde drie meter achteruit en riep: “Wow, wat doe je? We zijn toch geen homo’s?” Met verbaasde blik antwoordde hij: “Doe eens normaal, heterovrienden en echte mannen wandelen hand in hand. Dat is de code hier. Homo’s lopen niet hand in hand. Die doen juist alles stiekem, en geloof mij, we zitten met een land vol homo’s. Ik heb al eens twee mannen gezien die…”
“Stop, teveel informatie”, zei ik toen.
Ik dacht dat ik de codes begreep, maar ik zag de wandelende mannen iets heel vreemds doen. Hun linkerpinken nestelden zich in elkaar.
“Kijk, dat is toch niet hetero?”, vraag ik.
“Ik begrijp niet waarom jij dat zo raar moet vinden? Hier is het heet en pink aan pink is lekker nonchalant en luchtig. Heb je in België nooit mannen hand in hand zien wandelen?”
Ik moest even nadenken, maar ik denk niet dat ik in België al twee mannen hand in hand heb zien wandelen. Of wijsvinger aan wijsvinger. Of pink aan pink.
Zelfs geen Elio Di Rupo’s, geen Pascal Smets die het goede voorbeeld willen geven. Zou er in België een neutraliteitscode zijn? Bestaat er een brochure om een goede Vlaamse homoseksueel te zijn? Of bestaan daar ook GAS-boetes voor?
Misschien is het omdat ze bang zijn getrakteerd te worden op een knietje? Of enkele goedgeplaatste vrije trappen op hun hoofd, tot ze het bewustzijn verliezen, om opnieuw gewekt te worden door dezelfde agressievelingen die ook wildplassers zijn. Achteraf moeten die arme hand-in-handwandelaars nog eens terugkomen om hun verloren tanden te zoeken.
Misschien zijn homo’s wel de nieuwe allochtonen? Of waren wij hen al die tijd gewoon vergeten? Ze hebben in ieder geval veel gemeen met de oude allochtonen, vooral dan met die patserige straatschoffies. Allebei kleuren ze buiten de lijntjes en worden ze stereotiep afgebeeld. Allebei volgen ze de laatste mode en hebben ze een ruim netwerk van vriendinnen. Allebei zijn ze vrij expressief en elk op hun eigen manier een beetje intimiderend. Het grote bewijs is Tom Lanoye, die geniale relnicht is eigenlijk een halve allochtoon, halve homo en halve Vlaming. Oké, er klopt iets niet in mijn berekening. Schrap anders die halve Vlaming maar.
De voorbije weken hebben de nieuwe allochtonen ervan langs gekregen. In Frankrijk waren er massale betogingen tegen het homohuwelijk. Hier en daar wat rellen, hier en daar wat happy-gayslapping en uiteindelijk werd het eerste homohuwelijk onder zware beveiliging gesloten. In Nigeria is het homohuwelijk officieel verboden. In sommige landen word je vervolgd als je het maar durft uit te spreken. In andere landen moet je onzichtbaar zijn. In Amerika zijn jonge homo’s pas nu welkom bij de scouts, de hand-in-handplaats bij uitstek, maar scoutsleiding blijft taboe. Ondanks alle vooroordelen is de plaats waar je zorgeloos hand in hand kunt rondlopen, of wijsvinger aan wijsvinger, of pink aan pink… Marokko