Vertaling: Noureddine Adherbal
Ik heb geprobeerd mij afzijdig te houden van de randconflicten die opdoken na onze arrestatie. Maar wanneer deze conflicten en meningsverschillen de oorzaak kunnen zijn van het uiteenvallen van de rangen en zelfs schade kan toebrengen aan de Volksbeweging waarbij activisten worden meegesleurd, dezelfde activisten waarin we hoop hadden en nog steeds hebben, om hun steun aan de zijde van hun ontvoerde broeders in het redden en bevrijden van de regio van de politieke, economische en sociale blokkade, dan voel ik mij verplicht als één van de zonen van de Rif om een woordje hierover te zeggen en mijn mening te uiten, in de hoop een luisterend oor te vinden en bij te dragen tot het vormen van een eenheid vooral in deze specifieke periode waarin de Rif en het land te lijden heeft onder tragedies en onrust. Als wij niet bezorgd zijn om de Rif, wie anders zal dat dan doen?
Het stemt mij enorm verdrietig en het breekt mijn hart wanneer ik hoor dat de meest vooraanstaande activisten vervallen zijn in een onderlinge strijd waarbij de ander beledigt wordt en zonder bewijs van verraad beschuldigt wordt. Of als ik hoor dat de Riffijnse vrouw, die de wereld verstomd heeft met haar standvastigheid en moed, die altijd haar broeders en echtgenoot heeft gesteund op het activistisch strijdtoneel, degene die weerstand blijft bieden aan de barbaarsheid van de Makhzen en haar rotte beleid, die tegenwoordig onderworpen wordt aan smaad, laster en van verraad beschuldigt wordt waarbij zelfs haar eer besmeurd wordt door haar eigen broeders en dit zonder dat er iemand opstaat en deze gruwelijke misdaden een halt toeroept of zijn zuster bijstaat. Als we niet in staat blijken om de eer van onze vrouwen te beschermen zouden we ook niet moeten opscheppen over onze geschiedenis, als we deze dan toch niet respecteren, en zeker wat betreft de bescherming van de eer van onze vrouwen.
Een vrouw die bekend stond om haar moed wanneer ze eigenhandig stammen- en familieconflicten beëindigde te midden van krijgers en tegenstanders. Laat ons deze ruzies beëindigen uit respect en als eerbetoon aan haar. Laten we zelfkritisch zijn en onszelf beoordelen voordat de geschiedenis ons veroordeelt. De Riffijnse vrouwen zijn eervol en zijn een rode lijn, al wie aan hen komt, komt aan de Rif en aan onze geschiedenis, diegenen behoren niet tot mij en ik behoor niet tot hen.
En daarom doe ik een beroep op U, in naam van de Rif en in naam van al wat U dierbaar is, om de herdenking van de heldhaftige martelaar Mohsin Fikri op 28 oktober, aan te grijpen als kans om de eed te vernieuwen,een einde te maken aan alle geschillen en conflicten die voor verdeling zorgen en de hoop te doen herleven van alle vrije Riffijnen…of zijn wij niet degenen die bekend staan om hun geest van solidariteit en collectieve actie?
Laten we dus eendrachtig zijn zodat we kunnen bereiken wat ons rechtmatig toekomt, tegelijk een vuist vormend tegen alles wat onze strijd zou uitdoven en onze geschiedenis zou wissen. Laat ik deze gelegenheid ook aangrijpen om hulde te brengen aan alle strijders die achter de schermen werken, en aan alle andere activisten die onvermoeibaar de strijd voortzetten om hun zwakkere broeders te doen zegevieren.
Mijn liefde voor jullie is net zo groot als mijn liefde voor de Rif en het thuisland.
Leve de Rif en verdoemd zijn de verraders