Anders dan gebruikelijk bij het winnen van een toonaangevende prijs werd de prijs niet opgedragen aan de koning. Khadija Riyadi droeg de prijs op aan alle politieke gevangenen in Marokko en in het bijzonder die van de 20 februari protestbeweging. Deze protestbeweging kreeg vooral 2011 en 2012 grote getale burgers op straat en eisten meer democratisering, vrijheid en sociale rechtvaardigheid in een parlementaire monarchie als systeem. Velen van deze burgeractivisten verblijven momenteel nog steeds in de Marokkaanse gevangenissen.
Riyadi maakt zich als activiste als sinds 1983 hard voor de mensenrechten. Zij heeft zich hoofdzakelijk verzet tegen straffeloosheid en zette zich in voor o.a. volledige gelijkheid tussen mannen en vrouwen, zelfbeschikking en vrijheid van meningsuiting, ongeacht seksuele geaardheid.
Volgens de VN is de prijs een erkenning van personen en organisaties voor hunuitstekende bijdrage voor de bevordering en bescherming van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden. In het verleden is de prijs aan Nelson Mandela, Martin Luther King, Amnesty International en anderen uitgereikt.