Op de langste dag van het jaar organiseerde MVVN in het KuntENhuis in Amsterdam een inspirerende avond vol met storytelling, Izran en live muziek uit de Amazigh cultuur met als thema ‘Timazighin on Stage’. Op een van de weinige plekken, die nog mannenbolwerk zijn, kondigden Timazighen de machtsgreep on stage aan.
Vrouwen onthalen
Mina Ouaouirst, een van de krachten achter dit spektakel, vindt dat Timazighin (Amazigh vrouwen) te weinig on stage te vinden zijn. Met avonden als deze willen Timazighin in Nederland het podium veroveren en het voor goed verfraaien. Mina luide, in een vurig toespraak, het einde van de hegemonie van de man op het podium. Het aanwezige publiek ontving deze boodschap met gejuich en applaus en is ervoor gaan zitten. De avond kon beginnen.
Vrouwen in verhalen
Zoals elk barmhartig vrouwenhart betaamt, kreeg de man zijn aandeel in de show. Timazighin hebben taalwetenschapper, Khalid Mourits, gevraagd iets te zeggen over de rol van de vrouw in de storytelling in de Amazigh cultuur. Mourits concludeerde dat Timazighin de bewakers zijn van de deze cultuur, die behouden is gebleven dankzij de rol van de vrouw als doorgever. Zij zijn tegelijk de bibliotheek en de academie van de Amazigh cultuur. Vervolgens ging hij in op aspecten van Riffijnse verhalenvertelling waarin de vrouw prominent aanwezig is, zowel verteller als hoofdrolspeler. Hij onderscheidde hierin Tinfas (verhalen) en Izran (liederen).
rouwen verhalen
Kort na deze mooie getuigenis van de man is een wervelende vrouwelijke charme over de zaal heen gegaan. De ene prachtvrouw na de ander presenteerde zich on stage en trakteerde het publiek op een verhaal, een gedicht of gezongen liederen (Izran). Sommigen met zielroerende plankenkoorts maar vol moed. Anderen weer vol trots en zelfverzekerd, maar niet minder aandoenlijk. Karima Belhaj bracht het sprookje van ‘De koning van zeven dochters’ ten gehoor; Izranita’s hebben prachtige Izran gezongen; Bouchra Aouriaghli bracht een ode aan de vrouw in een ontroerend gedicht en Rachida el Kandoussi las het meeslepend verhaaltje ‘Menseneter met zeven koppen’ voor. Tussen de bedrijven door was er ruimte voor een hapje en een drankje. De sfeer was gemoedelijk en warm. Dat lag niet alleen aan de on-geairconditionede zaal en de zwoele midsummer avond.
Hartverscheurend verhaal
Een te vaak voorkomende drama binnen de Marokkaanse gemeenschap, dat nauwelijks aandacht krijgt, is het lot van vrouwen die uit wraak door hun (ex-)mannen in het land van herkomst zijn achtergelaten. Vaak aan hun lot overlatend, zonder inkomen met een of meerdere kinderen. Om aandacht te vragen voor dit onmenselijk fenomeen, werd in de zaal een fragment getoond uit de documentaire ‘Verstoten in het land van herkomst’ van filmmaker Ahmed Aynan i.o.v. de MO. Hierin deed Louiza haar hartverscheurend verhaal. Zij heeft bovendien een kind die ernstig ziek is en dringend behandeling nodig heeft. Een vrouwenhart is barmhartig en komt in actie; Timazighin on Stage maakten van deze avond een benefietavond om geld in te zamelen voor de ernstige zieke Mohamed, de zoon van de achtergelaten Louiza