AmazighTimes:Mesbahe, El Baghdad
Wie de commentaren van verschillende overheden over Marokko leest, zou denken dat het land een voorbeeld is voor de rest van Noord-Afrika en de Arabische Wereld. Wie zijn neus dieper in de Marokkaanse zaak steekt, ruikt niet anders dan een gigantische meur. In Marokko is geen sprake meer van racisme. We moeten ons oprecht afvragen of er in het land niet een apartheidspolitiek heerst.
Een van de grootste Marokkaanse digitale kranten, Hespress.com, peilt geregeld de meningen van haar bezoekers. Niets mis mee. Maar sommige gepubliceerde stellingen zijn te bizar voor woorden, en als ik niet zou weten dat Hespress een serieuze krant is, dan had ik er geen aandacht aan besteed.
Enkele stellingen:
1.Moeten Imazighen als burgers of als slaven worden behandeld?
2.Vind je dat Imazighen in Marokko mogen blijven?
3.Mogen Amazigh-namen officieel gebruikt worden?
Wat de resultaten op deze doorgedraaide stellingen ook zijn, de vraag die wij moeten stellen is: Wat wil de krant met deze vragen bereiken?
In de 22 jaar dat ik in Nederland woon, heb ik nog nooit iemand dergelijke woorden horen gebruiken. Zelfs rechtse kranten of politieke partijen niet. Maar wij zijn in Nederland. Gelukkig maar.
De meeste papieren/digitale kranten in Marokko worden door de staat gesubsidieerd. Wanneer deze kranten kritiek leveren op de staat of de koning dan zullen ze geen lang leven beschoren zijn. Maar als deze zelfde kranten bizarre stellingen poneren die politieke-segretatie suggereren is dat geen enkel probleem. Het justitieapparaat onderneemt geen actie. En dat is precies waarom Hespress dergelijke stellingen poneert. Aangepakt worden ze toch niet, sterker, de Marokkaanse overheid vindt olie op het vuur van gevoelige zaken heerlijk.
Sinds 2007 adviseren enkele Nederlanders met een Marokkaanse achtergrond de koning van Marokko over de in het buitenland wonende Marokkanen, deze commissie heet CCME. Bij oprichting hebben veel mensen zich afgevraagd wat deze Nederlanders in die raad te zoeken hebben? Commissieleden als historica Nadia Bouras en Abdou Menebhi (het is mijn onduidelijk op welke gronden deze man in de commissie zit). Deze leden weten net als iedereen dat Marokko alles behalve een democratie is. Het schijnt dat de bijeenkomsten van CCME drank- en vreetorgies zijn. Misschien is dit reden waarom alle mensenrechtenschendingen plots door de commissieleden vergeten wordt.
Vorig week, zes jaar na zijn benoeming, heeft Abdou Menebhi in een Youtube-filmpje de CCME de oorlog verklaard en zijn vertrek aangekondigd. Een besluit dat ik van harte toejuich. Ondertussen vraag ik mij een ding af: Wat is de werkelijke reden van Menebhi’s vertrek? En ik kan maar een reden bedenken: de consumptiebonnen zijn op.