Evrim Yildirim
Bijna vier jaar zijn geleden heeft Marokko voor het eerst sinds zijn onafhankelijkheid in 1956 een andere taal dan het Arabisch Tamazight als officiële taal erkend.
Tamazight is niet beperkt tot één regio in Marokko, en de mensen van de Imazighen afkomst spreken niet alle noodzakelijkerwijs de Imazighen taal; sommige van hen zijn Arabische sprekers. Hoge concentraties van Tamazight sprekers zijn de Souss in het zuiden, het Midden-Atlas gebergte en de Rifijnen in het noorden.
Imazighen beschouwen zichzelf als de oorspronkelijke bewoners van Noord-Afrika.
Imazighen werden gemarginaliseerd na de onafhankelijkheid van Marokko. In 1991 kondigde de Amazigh beweging een pamflet van eisen waarin wordt opgeroepen tot de eerbiediging van de Amazigh culturele en taalrechten. Vandaag de dag laat hun situatie nog veel te wensen over.
Rachid Raha, voorzitter van het Congres Mondial Amazigh, een niet-gouvernementele organisatie, opgericht in 2012 om Imazigh rechten te beschermen, lijkt bijna zeker dat sommige partijen in Marokko opzettelijk het officiële karakter van de Amazigh taal dwarsbomen, Raha lijkt niet optimistisch over de huidige situatie van Imazighen.
“We merken bijvoorbeeld dat tv-zenders nog steeds nieuws in het Tamazight in hetzelfde tempo als het nieuws in het Frans geeft. Dit geeft de indruk dat Tamazight een vreemde taal is, net als Franse, Spaanse en Engels. De media probeert Tamazight te beperken tot iets folkloristische, alsof de Amazigh cultuur alleen is beperkt tot liederen en dansen. De media geeft geen enkel belang om Imazighen luisteraars of toeschouwers, ” aldus Raha
Als het gaat om het openbaar bestuur worden alle diensten aangeboden in het Arabisch en het Frans. Indien je beide talen niet machtig bent dien je iemand te vinden die jou wilt assisteren in de rechtbank, ziekenhuis of gemeente.
‘Marokkanen moeten weten en begrijpen da de onafhankelijkheid van Marokko niet was bereikt zonder de offers van ongeletterde Imazighen mannen en vrouwen, die vochten voor hun land. In tegenstelling tot hoogopgeleide elite in Rabat en Casablanca die elkaar in het Frans toespreekt. Tijden de onafhankelijkheids oorlog hebben de elite in Rabat en Casablanca de zijde van de Fransen gekozen en Imazighen burgers vermoord die streden voor de onafhankelijkheid van Marokko.’
Op 17 oktober 2001, erkende de koning Tamazight als belangrijkste component van de Marokkaanse cultuur tijdens een toespraak genaamd “The Royal Speech van Ajdir”.
In 2003, begon in Marokko Tamazight les in het primair onderwijs niveau, maar de ervaring is nog niet van zelf sprekend en wordt nog steeds geconfronteerd met vele moeilijkheden, vooral het gebrek aan gekwalificeerde leraren die gespecialiseerd zijn in Tamazight.