In Nederland wordt ronselen voor de jihad in Syrië niet serieus genomen door de AIVD, dat vinden familieleden van Nederland naar Syrië vertrokken jihadisten. De bewering van de AIVD die eerder aangaf dat er niet geronseld wordt spreken familieleden hard tegen.
Enkele familieleden van deze jihadisten hebben aangiftes gedaan tegen twee mannen die bezig zijn jongeren te ronselen voor de ‘heilige oorlog’ in Syrië. In ondermeer Schilderswijk in Den Haag en andere plekken in Nederland zou ene Murat Ö. Bijgenaamd Ibrahim de Turk, al sinds 2001 actief zijn jongeren te ronselen voor de Jihad. De andere figuur die naar de naam Azedine C. luistert, bijgenaamd Aboe Moussa, is actief voor hetzelfde doel in de radicale groepering Behind Bars. De schoonzus van de 19-jarige Marokkaanse Nederlander die op 26 maart, met twee vrienden, naar Syrië is vertrokken zegt: ‘Eigenlijk zegt de AIVD dat we leugenaars zijn’. Ook lijkt het niet bekend te zijn wie vliegtickets betaald zou hebben. Dit meldde de Volkskrant gister.
Gegoochel met definities
Volgens terrorismedeskundige Edwin Bakker die zich erg verbaast over de bewering van de AIVD en spreekt van ‘gegoochel met definities’ en een gapende kloof tussen ouders, wijkagenten en de AIVD.
Slimme netwerken
Deze mannen zouden geen enkel belemmering ondervinden door het AIVD in het uitoefenen van hun activiteiten in Nederland. Volgens de Volkskrant meldt de woordvoerster van de AIVD dat ronselen ‘absoluut serieus’ wordt genomen. De beschuldiging dat ze niets doen en de kwestie bagatelliseren spreken zij dit tegen en zegt dat de manier hoe deze mensen te werk gaan behoort tot ‘het klassieke georganiseerde ronselen’. Jongeren zouden elkaar opzoeken en wisselen informatie, trucs en tips uit. Ook zijn charismatische figuren een spil in zulke netwerken.
Jihad infrastructuur
De opkomst van het fanatieke islamisme naar Europa was een 30-tal jaar geleden voor het westen een welkome bondgenoot in de strijd tegen het goddeloze communistisch regime in Afghanistan, dat door de Sovjets werd ondersteund. De vorming van zulke groepering werd in de islamitische landen en diverse Europese landen aangemoedigd en zelfs gefinancierd. Toen waren ze nog bondgenoten in de strijd tegen de communistische ongelovigen. Vandaag de dag zijn zij gekeerd tegen hun oude bondgenoot, het Westen, die in de ogen van de politieke islam de boosdoener en de grote ‘satan’ is. De infrastructuur waarop deze figuren over beschikken bestaat uit bepaalde Moskeeën, verenigingen en personen, die met hen sympathiseren. Deze zijn uitstekend geworteld in de buurten en wijken waar ze opereren.