“ Rabbijn, wij hebben een probleem, hoe pakken we dit SAMEN aan?”
Verhoudingen zien er anders uit als je met mensen om de tafel gaat zitten en verhalen uit hun eigen mond beluistert. Dit moet de ervaring zijn geweest van een aantal Marokkaans-Nederlandse jongeren die een verzoek inwilligden van de gepensioneerde rabbijn Lody van de Kamp om met elkaar in gesprek te gaan.
Rabbijn Lody van de Kamp zorgde voor flinke opschudding toen hij vier jaar geleden met enkele leerlingen door Amsterdam-West liep. Met hun keppeltjes op waren ze duidelijk herkenbaar als Joden en met verborgen camera’s werd opgenomen welke reacties dat opriep. Het leverde pijnlijke en schokkende beelden op waarin het joodse groepje werd uitgemaakt voor ‘kankerjoden’ en een Marokkaans-Nederlandse jongen de rabbijn de Hitlergroet bracht. Over deze Hitlergroet die het leven van een rabbijn volledig heeft veranderd, ging het in ‘Dit is de Dag – Reportage’ van 18 februari j.l. en was het bijzondere verhaal te zien, dat plaatsvond na dat moment..
Naar aanleiding van deze Hitlergroet affaire kwam Lody van de Kamp in aanraking met jongerenwerker Said Bensellam die een rol speelde bij het tot stand brengen van de bijna vier jaar latere ontmoeting tussen de rabbijn en betreffende jongere. Lody beschouwt Said als zijn grote voorbeeld. “ Rabbijn, wij hebben een probleem, hoe pakken we dit SAMEN aan?” Vroeg Said aan Lody. De samenwerking die sindsdien tussen hen is ontstaan is een vruchtbare en heeft geleid tot meer nieuwe werkterreinen voor de gepensioneerde rabbijn.
De manier waarop deze heren de krachten bundelen is prijzenswaardig en zou een voorbeeld moeten zijn voor iedereen. Ik besloot contact op te nemen met de heer van de Kamp voor zijn motivatie en zijn manier van handelen en stelde de bijzondere man een aantal vragen.
“Waar komt volgens u de ogenschijnlijke ‘afkeer’ bij veel Marokkaans-Nederlandse jongeren voor Joden vandaan?” Vroeg ik de heer van de Kamp.
“De Marokkaans-Nederlandse jongeren hebben geen afkeer”, stelde hij. “Zij zijn onbekend met Joden. Hun beelden ontstaan van buiten af, op straat, in de politiek. Het Midden-Oosten conflict geeft een totaal verkeerd beeld van wat en wie Joden zijn, wat Jodendom is, inclusief van Joodszionistische kant worden die verkeerde beelden gevoed. Door kennis te maken met elkaar verdwijnen die negatieve beelden en gevoelens. En maak geen fout, aan Joodse zijde bestaan precies dezelfde negatieve beelden over Moslims door de zelfde oorzaken.”
“Denkt u dat wij als maatschappij de negatieve beeldvorming bij veel Marokkaanse Nederlanders (moslims) over Joodse mensen (deels) kunnen wegnemen en hoe?”
“Dat kan en dat zou ook moeten. Mijn ervaring is dat het beste werkt, wanneer moslims en Joodse mensen dit samen doen.”
Overeenstemmend met mijn visie en verheugend op zijn volgende antwoord, stelde ik hem mijn laatste vraag. “Onbekend maakt onbemind. Is empathie en daarmee bewustwording en kennis over Joodse mensen de juiste invalshoek, om meer begrip en toenadering tussen deze bevolkingsgroepen te bewerkstelligen?” “Dit is absoluut een onderdeel van het proces. Maar dat is het niet alleen. Het is ook essentieel dat wij ‘de moslim’ en Joodse gemeenschap op hun verantwoordelijkheid wijzen van het samen onderdeel uit maken van ´burgers in de stad´.” Stelde hij.
Het mag duidelijk zijn dat onwetendheid en gebrek aan inlevingsvermogen, de betreffende jongere heeft bewogen om een Hitlergroet te brengen aan iemand die je bijna op alle manieren kunt begroeten behalve de genoemde. Dat de heer van de Kamp deze negatieve ervaring heeft weten om te buigen en te gebruiken als brug, getuigt mijns inziens van grootsheid. Het heeft geresulteerd in de spijtbetuiging die de bewuste jongere achteraf heeft gedaan aan van de Kamp. Hopelijk volgen er meer helden zoals Said en Lody, want al zijn ze niet altijd zichtbaar, ze zijn er. Aan ons de taak om de mentaliteit en handelen van zulke mensen te vieren, te promoten en proberen over te nemen.