Aan het einde van de vijftiende eeuw, werden de Joden gedwongen het katholieke Spanje te verlaten. Een grote groep vestigde zich toen in Marokko. De sultan gaf de Joodse gemeenschap speciale bescherming waardoor zij in alle rust en openheid kon leven.




Opmerkelijk is dat de Joodse gemeenschap in Marokko tijdens de Tweede Wereldoorlog sterk groeide. In 1940 bezette Duitsland Frankrijk. Het Duitse regime voerde eind 1940 de rassenwetten in (Vichy-bewind) die ook van kracht werden in Franse rijksdelen (waar Marokko ook onder viel). Alle Joden in deze gebieden werden gedeporteerd naar concentratiekampen. De sultan van Marokko, Mohammed V, zorgde echter ervoor dat Joodse Imazighen niet werden afgevoerd naar vernietigingskampen in Oost-Europa.

AmazighTimes

In 1948 slonk de Joodse gemeenschap in Marokko drastisch. Joodse Imazighen migreerden massaal naar Israël. Volgens officiële regeringsdocumenten migreerden tussen 1948 en 2012 bijna driehonderd duizend Joden. Tussen 1961 en 1971 waren dat er 130.507. Van de 300.000 Joodse Imazighen wonen nog maar 2000 permanent in Marokko.

Hoewel zij dachten te migreren naar het ‘Beloofde Land’, werden zij daar als tweederangsburgers beschouwd door de Europese Joden. Zij werden namelijk sterk geassocieerd met Imazighen die als minderwaardig worden gezien. Desondanks is de Joodse Imazighen identiteit in Israël geaccepteerd. Joodse Imazighen vormen een van de grootste etnische groepen daar. Zij zijn als potentiële kiezers interessant voor politici. Veel prominente hebben een Amazigh achtergrond zoals David Levy (voormalig minister van Buitenlandse Zaken) en Amir Peretz (voormalig minister van defensie).

amazightimes

Tot op heden koesteren de uit Marokko geëmigreerde Joden echter nog altijd een grote liefde voor het koninkrijk. Ze bezoeken regelmatig Marokko om de sterfdag van hun heiligen te herdenken. Marokko telt honderden bedevaartplaatsen voor Joden, 36 synagogen en een aantal heiligdommen in verschillende steden.

De voormalige Marokkaanse koning Hassan II heeft in 1976 benadrukt dat Joodse Imazighen als eigen onderdanen zullen worden beschouwd. De Marokkaanse nationaliteit komt niet te vervallen en zij kunnen naar Marokko terugkeren wanneer zij dat willen.