Mayssen A. Essaguiar
Eén van de belangrijkste redenen dat Afrika achterloopt is de taalkundige crisis die er heerst die zorgt voor een consistente culturele, civilizationele en poltieke zwakte, identiteitscrisis, patriotistische stagnatie en demoralisatie.
Volkeren die hun eigen talen niet meer kunnen spreken en geen standaard kunnen realiseren zullen ten alle tijden tegen de feiten aanlopen en zeer stroeve staatsappraten hebben. Taal is immers het medium voor macht en management en hoe beter een taal in elkaar zit hoe beter organisatie en machtswerking kan werken. Als het echter niet de taal van jouw voorouders is maar die van jouw kolonizator zal er iets consitent misgaan. Hoe langer politici het uitstellen hoe hardnekkiger de gevolgen ervan worden. Het uiteindelijke gevolg kan zelfs zo ver escaleren dat je ontheemde burgers zal hebben in hun eigen landen.
De eerste stap naar lange-termijn modernizatie in Afrika is taalkundige standardizatie. Voor veel Afrikaanse landen is het echter al game-over wat betreft de inheemse talen die in een dusdanige staat van ontbinding verkeren dat het redden van die dialecten bijna een hopeloze klus is. De politieke elite voelt er vaak ook niks voor want zonder de koloniale talen kunnen ze ook niet meer interessant blijven voor de neo-kolonialistische agenda’s van Europa.
Neem nou een land als Nigeria dat met haar meer dan 400 dialecten bijna een Napoleonistische uniformisering nodig zal hebben om er een gestandaardiseerde taal uit te smeden. Dit is overigens onwaarschijnlijk aangezien de politieke elite veel meer voelt voor de koloniale talen en hier diep mee identificeert. Je ziet overigens dat in Nigeria bijvoorbeeld het Pidgeon English een groot identiteitsprobleem veroorzaak. Stel je even voor dat Turken half verpauperd Engels spreken met wat Turkse woordjes ertussendoor die hun grammaticale consistentie allang verloren zijn, stel je ook even voor dat Chinezen of Russen ook een mengelmoesje spreken. Civilizationeel gezien is het een ramp. In Afrika is het een norm.
Wellicht Is Tamazight dan wellicht de eerste en enige taal die erin zal kunnen slagen om zich te manifesteren als een gemoderniseerde gestandaardizeerde taal. De meeste Amazighdialecten zijn nog vrij goed in tact gebleven. Met namen het Tamazight in de Sous, Rif, Kabyle en Chawi regio’s zouden met genoeg politieke wilskracht de bouwstenen kunnen zijn voor een nieuwe moderne Tamazight standaard.
Ik denk dat er niks anders op zit dan dat die dialecten elkaar zullen moeten verrijken en elkaars vocabulair moeten aanbieden aan het gehele Tamazightsprekende gedeelte van Noord-Afrika om een taal te kunnen realiseren die echt zijn wortels kan schieten en een meer dan 5 duizend jaar oude civilizatie levend kan houden. In spraak en schrift. Nederland kon ook niet eindeloos al haar taalkundige diversiteit blijven doordragen. Uiteindelijk moest het de ABN knoop doorhakken en bezaten alleen de Friezen nog enige wilskracht om die taalkundige Verhollandisering enizins tegen te gaan en de lange termijn dood van het Fries te vertragen dan wel te voorkomen.
P.S. Deze kaart is niet helemaal kloppend. In aanzienlijke gedeeltes van Noord-Afrika beheerst men veel beter Tamazight dialecten dan Arabisch. Ook in bepaalde gebieden worden nog pre-kolonialistische West-, Centraal en Zuid- Afrikaanse dialecten gesproken al verkeren ze veelal in een zeer kritische toestand en lopen een hoog risico op uisterving en volledige vervanging door Europese talen. Het diende vooral even ter illustratie van de taalkundige kolonisatie van Afrika.