De Marokkaanse Nederlander Ali Lahrouchi heeft het helemaal gehad met het regime van het land waar hij geboren is. In een openbrief die Amazightimes.nl hieronder publiceert, laat hij een aantal reden opsommen waarom hij afstand doet van de Marokkaanse nationaliteit.

Afstandsverklaring van mijn huidige Marokkaanse nationaliteit

Ik ben Ali Lahrouchi, geboren in het jaar 1969 te Toulal, Marokko. Ik ben in het bezit van de Marokkaanse nationaliteit met het paspoortnummer XT4973501. Op dit moment ben ik woonachtig in Amsterdam, Nederland. Sinds 24 januari 2001 ben ik niet in Marokko geweest.
Op vrijwillige basis schrijf ik voor verschillende Arabischtalige kranten en internetsites. Naast mijn journalistieke activiteiten schrijf ik ook romans en korte verhalen. In 1999 schreef ik mijn debuutroman “De liefde en de storm”. In 2003 publiceerde ik het korte verhaal “De pijn van het wachten”. In 2005 volgde mijn tweede korte verhaal “Het andere gezicht van Mohamed”. Beide korte verhalen vielen in de El Hizjra–literatuurprijzen (beide verhalen werden bekroond met de tweede prijs). Binnenkort verschijnt in het Arabisch mijn boek: “Op weg naar de Federale Republiek Marokko”.

Ik, Ali Lahrouchi, som voor u de volgende redenen op:
1- Marokko wordt nu nog geregeerd door brute dictatoriaal regime. Alle politieke, economische, militaire, religieuze touwtjes zijn stevig in de handen van koning Mohamed Ben El-Hassan El Alaoui (Mohamed VI).

2- In dit land heeft de bevolking te maken met ernstige beperking van vrijheden. De mensenrechten worden daar met voeten betreden. Dagelijks worden er arrestaties en ontvoeringen geleegd; sluipmoorden en schijnprocessen lijken het enige antwoord van het regime op elk geluid en beweging dat het anders wil.

3- Het land kent anno nu nog steeds een verwerpelijk slavernijsysteem; mensen worden op basis hun achtergrond, sociale klasse, sekse etc. gediscrimineerd, misbruikt en mishandeld.

4- Van oorsprong is Marokko een Amazighland (Berbers). De overgrote deel van de bevolking die Amazigh is, heeft daar geen recht om zijn moedertaal Tamazight (Het Berbers) op scholen, rechtbanken en andere overheidsinstellingen te gebruiken. Daarnaast heeft er men geen recht om zijn/haar kind een Amazighnaam te geven.

5- Vrijheid van godsdienst bestaat niet in Marokko. Je bent in dat land verplicht moslim en je mag de islam niet de rug toe keren. Heiligschennis en majesteitsschennis is voor elke Marokkaan steng verboden; het is niet toegestaan iets te roepen wat de ‘heiligheid’ van God, Vaderland en Koning aantast. Deze zogenaamde constanten van de natie worden geacht door elk Marokkaan te worden vereerd.

6- ‘De koran is het woord van God, de koran is in het Arabisch geopenbaard en dus is het Arabisch een heilige taal is.’ Volgens deze logica dient iedereen Arabisch te zijn en te worden. Dat begint bij het geven van een Arabische naam aan een kind.

7- In Marokko wordt men geacht de eervolle afkomst van de koning te eren (directe afstammeling van de profeet). Deze afkomst legitimeert voor een belangrijk deel het regeren van de Arabische Alouiten dynastie over Marokko.

8- Nederland is een democratisch land, Marokko is dat niet. Deze grote tegenstrijdigheid in normen maakt het bezit van de nationaliteit van beide landen van me een hypocriet met schizofrene trekjes. Ik kan in mijn persoon onmogelijk de tegenstrijdigheid verenigen; dat ik tegelijkertijd onderdaan van een despoot ben en burger van een democratisch land.

Op basis dus van boven genoemde redenen en veel meer wat hier niet allemaal genoemd kan worden, verklaar ik uitdrukkelijk afstand te doen van mijn huidige Marokkaanse nationaliteit.

Ik hoop dat hierbij iedereen op de hoogte heb gehouden.
Met vriendelijke groet,
Ali Lahrouchi