Ilyass Omari, Secretaris Generaal van de Partij voor Authenticiteit en Moderniteit(PAM), beweert dat de harde behandeling van de Amazigh bevolking nog steeds gaande is.




El Omari deed deze uitspraak tijdens de conferentie georganiseerd door het forum voor Moderniteit en Democratie in Rabat en vervolgde; ‘Het besluit om Tamazight te erkennen kwam te laat’.

El Omari lichtte dit verder toe tijdens een panel met Amazigh activisten, Ahmed Assid en Amina Ziwal, Voorzitter van de Associatie voor de Stem van de Amazigh Vrouwen. ‘Na de troonsbestijging van Mohammed VI in 1999, stuurde de voormalig leider van de Marokkaans Islamitische Organisatie, Al Adl Wa Al Ihssane, Sheikh Abdesslam Yassine, een bericht over de Amazigh kwestie, ‘naar een ieder die het aangaat’, [….] met de bedoeling een oplossing te vinden voor deze zaak.

Assid, verklaarde, dat wat hem betreft er een verschil bestaat in de behandeling van Tamazight onder het bewind van Koning Mohammed VI en Hassan II. Gedurende de periode van Hassan II, was er sprake van meerdere arrestaties van Amazigh activisten. ‘Zij werden gezien als burgers die chaos en verdeeldheid onder Marokkanen verspreiden’, aldus Assid. In de twintigste eeuw werd Tamazight beschouwd als een politiek taboe.

Daarnaast uitte Assid zijn bezwaren tegen de organieke wet voor implementatie van het Tamazight zijnwaar vier belangrijke problemen aan kleven, waaronder ‘het vage taalgebruik’, waarbij hij toelichtte dat toen de wet werd voorgesteld, de staat deze niet wilde ratificeren of, of hem wilde aanpassen naar haar interpretatie.

Het tweede probleem is dat de wet ongrondwettig is, omdat het de Amazigh taal niet als officiële taal respecteert. Hij kwalificeert deze wet dan ook als vernederend, omdat zij de Amazigh waarden niet respecteert.

Amana Ziwal sprak in naam van de Amazigh vrouwen en verklaarde dat meerdere Amazigh vrouwen hun rechtszaak in de rechtszaal niet konden verdedigen omdat zij de Arabische taal niet machtig waren.

Gezien het feit dat de vertegenwoordigers van de regering afwezig waren, vervolgde Ziwal met de opmerking dat Marokko de Arabisering wil volhouden, wat blijkt uit de wijze waarop de organieke wet voor implementatie van het Tamazight zijnuitpakt en het de Amazigh bevolking beledigt.