Amazigh-legende ‘The Maestro’ overleden

De internationaal gerenommeerde Amazigh-kunstenaar Moha Oulhouceine Achibane is vanochtend op 113-jarige leeftijd overleden.

Dat maakt Khalid Zouani bekend. Hij is voorzitter van de Maestro Associatie voor Amazigh Dichters. Achibane stond bekend als ‘The Maestro’ en was onder meer zanger, danser en leider van het Amazigh orkest. Vanmiddag vond in Marokko het dodengebed plaats, waarna hij zal begraven worden. The Maestro overleed in zijn dorp Ait Lahcen, provincie Khenifra.

Achibane werd wereldberoemd door zijn artistieke talenten. Zijn carrière begon in 1950, waarna hij zich ontpopte tot een legende op het gebied van de Ahidous-kunst in de Midden-Atlas. Hij heeft 150 optredens op internationale festivals achter zijn naam en mag zich de eerste Marokkaan noemen die de fakkel van de FIFA mocht dragen. Dat gebeurde in 1982 in Spanje.



BEKENDE TURKSE HOLDING INVESTEERT IN MAROKKO

De Turkse holding Koç gaat in Marokko lijnbussen produceren. De holding gaat via haar filiaal Otokar Otobüs Karoseri een fabriek in het koninkrijk openen. Dat laat Bladna vandaag weten.

Verantwoordelijken van Otokar bezochten Marokko vorige week. Ze zouden onder meer minister Aziz Rebbah van Vervoer en Logistiek hebben gesproken.




De Turkse investeerder Koç wil een deel van de snelgroeiende openbaar vervoermarkt in Marokko, maar ook in de rest van Afrika veroveren. Openbaar vervoerbedrijven in Marokko investeren al enkele jaren massaal in de vernieuwing van hun vloten.
Volgens regeringsbronnen zou Koç in de toekomst ook in andere sectoren in Marokko willen investeren.

demet

Lichaam Elias Meziani meer dan 3 maanden in Griekenland

Elias Meziani, een jonge Marokkaan uit Nador, is drie maanden geleden op mysterieuze wijze overleden bij de Grieks-Macedonische grens. Zijn familie in Marokko probeert sindsdien zijn lichaam te laten repatriëren.

De familie van Elias heeft hulp gevraagd aan de ambassade van Marokko in Griekenland, het ministerie van Marokkanen in het buitenland, het minister van Buitenlandse zaken, de Raad van Marokkanen in het buitenland… Overal kregen ze te horen dat het lichaam spoedig zou worden gerepatrieerd, maar na drie maanden is dat nog steeds niet het geval.




Elias, 19, verliet Marokko in november vorig jaar met enkele vrienden, hopend op een beter leven in Europa. Ze bereikten Griekenland via Turkije. Aan hun reis kwam echter een einde toen Macedonië besloot de grens te sluiten voor migranten die niet uit oorlogslanden komen.

De jonge Marokkaan overleed op een nog onduidelijke wijze nabij de grens. Volgens sommige bronnen werd hij geëlektrocuteerd in een treinwagon, andere stellen dat het gebeurde toen hij de de grens met Macedonië probeerde over te steken. De vrienden die hem vergezelden weigeren over zijn dood te spreken.

“Een ode aan Mbarek”

Inmiddels is het alweer een jaar geleden dat Ammouri Mbarek, bekend als de vernieuwer van de Amazigh muziek, op 64 jarige leeftijd de strijd tegen kanker verloor. In zijn geboortedorp Imezghalen in Taroudant, is een ode gehouden aan het leven van Mbarek.

In het in de heuvels gelegen dorp van het Atlasgebergte, Taroudant, was de Amazigh kunstenaar Mbarek in 1951 geboren. Als kind was hij een herder en tijdens het grazen van de kudde, neuriede hij verschillende liederen. Na de brute dood van zijn ouders belandde hij op 8 jarige leeftijd in het nabijgelegen weeshuis van Taroudant. Hij volgde een studie Arabisch en Frans en concentreerde zich op het Tamazight.




In 1969 richtte Mbarek, samen met zijn schoolvriendjes, een band op met de naam ‘the Birds’. De groep speelde voornamelijk Franstalige liedjes. In 1970 vertrok hij naar Agadir om op zoek te gaan naar een baan. Mbarek vormde een nieuwe band, genaamd ‘ the Souss Five’. Toen zongen ze voornamelijk in het Arabisch. Desalniettemin, aangemoedigd door een lid van de AMREC, een organisatie voor vernieuwing van de Amazigh muziek in Rabat, verhuisde hij naar Rabat met als doel: onderzoek doen naar Amazigh muziek. De band ‘Ousman’ werd opgericht in 1973. Na vijf jaar van succes en optredens in verschillende Europese steden zoals Parijs, Brussel en Lyon, maakte de band in 1978 bekend per direct uit elkaar te gaan.

Mbarek besloot een solo album uit te brengen, genaamd ‘Tazwit Nera nek dim een nmun’, vertaald in het Engels als ‘Bee I Wanna be your Company on your Way’. In 1985 won Mbarek de derde prijs tijdens het festival Muhammadia Music voor het lied van Ali Azaykou: ‘Gennevilliers’.

VVD wil speciale ‘salafisten-wet

De bescherming die geloofsgenootschappen in het burgerlijk wetboek tegen strafvervolging genieten, moet verdwijnen.

Dat zegt VVD-fractievoorzitter Halbe Zijlstra vrijdag in een interview met Trouw. Dan wordt het ook mogelijk dat Justitie kan optreden tegen ‘salafistische’ organisaties. Volgens veiligheidsdienst AIVD zouden die organisaties met een orthodox-islamitische richting steeds vaker een antidemocratisch wereldbeeld uitdragen, zo schrijft Trouw.

“Religie kan nooit een dekmantel zijn voor een politiek-ideologische aanval op onze rechtsstaat”, zegt Zijlstra daarover. “In die salafistische kringen worden dingen geroepen en gezegd die echt ondermijnend zijn voor onze democratische rechtsstaat. Maar nu het onder het kopje religie wordt gebracht, kunnen we er niets aan doen. Daar moeten we vanaf.”

Dovemansoren
In de afgelopen maanden is gebleken dat de politiek het woord ‘salafisme’ maar al te graag in de mond als het gaat om extremistische ideeën en de bestrijding ervan. ‘Fout, zorgwekkend en stemmingmakerij’, zo menen moskeeën, islamitische organisaties en prominente moslims in Nederland. Dat de overheid extremisme tegen wil gaan juicht men alleen toe. Sterker nog: de meeste moskeeën doen wat dit betreft beter werk dan de regering. Saillant detail is dat juist deze ‘salafistische moskeeën’ extremisme en gewelddadige ideeën het hardst en effectiefst bestrijden.

In meerdere verklaringen zeggen moslimorganisaties dat het salafisme niets meer is dan het streven naar een leven als moslim zoals de voorgangers dat deden. Politici verwarren het salafisme met het jihadisme en dat is een schrikbarende misvatting die bovendien gevaarlijk is, klonk het in de verklaringen. De oproep tot verdieping en dialoog over het onderwerp is vooralsnog aan dovemansoren gericht.

Vals
Een goed voorbeeld hiervan was te zien bij de al-Fitrah moskee in de Utrechtse wijk Overvecht. Het Algemeen Dagblad pakte uit over extreme opvattingen bij moslims en kinderen in de wijk die door de al-Fitrah moskee aangepraat zijn. Ook zou de moskee geld van extremistische organisaties uit Koeweit ontvangen. Onder meer Ahmed Marcouch – voorloper in de strijd tegen het volgens hem gevaarlijke salafisme – pleitte voor keihard ingrijpen. De Utrechtse burgemeester ging gelukkig voor de lokale moslimgemeenschap niet mee in de ophef en sprak met bestuurders van de moskee.

Ondertussen voerde het NCTV en de AIVD onderzoeken uit naar de moskee. Daaruit bleek dat de moskee niets verdachts doet en geen extremistische ideeën overbrengt op bezoekers. Ook de beschuldigingen over financiering door Koeweitse organisaties die terreurbanden hebben bleek vals.
© ANP 2016